Minimalne wynagrodzenie w podstawie wymiaru emerytury

Pobieram wcześniejszą emeryturę, która została obliczona według starych zasad. Do ogólnego okresu ubezpieczenia mam uznany okres pracy nakładczej przypadający od 1968 r. do 1971 r. Czy mogę wystąpić o ponowne ustalenie podstawy wymiaru pobieranej emerytury z uwzględnieniem minimalnego wynagrodzenia za wymieniony okres?

Możliwość złożenia wniosku o przeliczenie świadczenia emerytalno-rentowego z tytułu podstawy wymiaru albo doliczenia nieuwzględnionego dotychczas stażu pracy istnieje w zasadzie w każdym czasie. Istotne jednak jest, czy taki wniosek przyniesie dla osoby zainteresowanej oczekiwany przez nią rezultat.

Wysokość emerytury obliczonej na starych zasadach podlega ponownemu ustaleniu z tytułu podstawy wymiaru według reguł określonych w art. 110-111 ustawy o emeryturach i rentach z FUS (Dz. U. z 2013 r. poz. 1440 ze zm.), zwanej ustawą emerytalną.

W sytuacji opisanej przez Czytelnika zastosowanie ma art. 111 ustawy emerytalnej. Dopuszcza on możliwość ponownego obliczenia wysokości emerytury od podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe z:

liczby kolejnych lat kalendarzowych i w okresie wskazanym do ustalenia poprzedniej podstawy wymiaru świadczenia,
kolejnych 10 lat kalendarzowych wybranych z 20 lat kalendarzowych, poprzedzających bezpośrednio rok kalendarzowy, w którym zgłoszono wniosek o przyznanie emerytury albo o ponowne ustalenie emerytury,
20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu, przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie emerytury,

gdy wskaźnik wysokości podstawy wymiaru jest wyższy od poprzednio obliczonego.

Przy czym wysokość emerytury podlega ponownemu przeliczeniu na zasadach ogólnych od podstawy wymiaru ustalonej w myśl art. 15 ustawy emerytalnej.

Jeżeli nie można ustalić podstawy wymiaru składek w okresie pozostawania w stosunku pracy wskazanym do ustalenia podstawy wymiaru emerytury i renty, za podstawę wymiaru składek przyjmuje się kwotę obowiązującego w tym okresie minimalnego wynagrodzenia pracowników, proporcjonalnie do okresu podlegania ubezpieczeniu i wymiaru czasu pracy (art. 15 ust. 2a ustawy emerytalnej).

Jak więc wynika z przytoczonego przepisu, możliwość przyjęcia do ustalenia podstawy wymiaru wynagrodzenia minimalnego istnieje wówczas, gdy w okresie, z którego zarobki zostały wskazane do ustalenia podstawy wymiaru, osoba zainteresowana zatrudniona była w ramach stosunku pracy, ma jednak problemy z przedłożeniem wykazu zarobków, jakie wówczas osiągała.

Czytelnik nie może więc liczyć na ponowne ustalenie podstawy wymiaru emerytury poprzez przyjęcie wynagrodzenia minimalnego za okres wykonywania pracy nakładczej.

Okres wykonywania pracy na podstawie umowy o pracę nakładczą nie jest okresem pozostawania w stosunku pracy w rozumieniu art. 15 ust. 2a ustawy emerytalnej, zgodnie z którym - jeżeli nie można ustalić podstawy wymiaru składek w okresie pozostawania w stosunku pracy wskazanym do ustalenia podstawy wymiaru emerytury i renty, za podstawę wymiaru składek przyjmuje się kwotę obowiązującego w tym okresie minimalnego wynagrodzenia pracowników, proporcjonalnie do okresu podlegania ubezpieczeniu i wymiaru czasu pracy. Należy bowiem zwrócić uwagę, że przepisy ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych nie utożsamiają stosunku pracy z zatrudnieniem na podstawie umowy o pracę nakładczą, traktując je jako odrębne rodzaje zatrudnienia.

Z wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 23 listopada 2012 r., sygn. akt III AUa 865/12